Różaniec. Różaniec jest modlitwą kontemplacyjną. Jak pisał św. Jan Paweł II: „odmawiając różaniec, wspólnota chrześcijańska wnika w spojrzenie Maryi i żyje Jej wspomnieniami”. Choć ma charakter maryjny, jest też modlitwą chrystologiczną, gdyż poddaje naszemu rozważaniu najważniejsze wydarzenia z życia Pana Jezusa i Znajduje się ona w Liście do Galatów 5,22-23. W Biblii Tysiąclecia wymieniono 9 owoców Ducha Świętego: "miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie". W Wulgacie w tym fragmencie dodano jednak jeszcze 3 cnoty: wiara, skromność i czystość. [1] #SekwencjaPrzybądź, Duchu Święty,Ześlij z nieba wziętyŚwiatła Twego strumień.Przyjdź, Ojcze ubogich,Przyjdź, Dawco łask drogich,Przyjdź, Światłości tekst: ks. Antoniewicz. Je- zu w Hos- tii u- ta- jo- ny, daj mi Ser- ce Two- je, daj, Tyś mi je- den u- lu- bio- ny, Tyś mo- je- go ser- ca raj! Jezu w Hostii utajony, * daj mi Serce Twoje, daj. * Tyś mi jeden ulubiony, * Tyś mojego serca raj! Wszędzie dobrze mi, o Panie, * choćby krzyż me siły rwał. * Słodkie ziemskie me wygnanie Stały dostęp do „sieci” Ducha Świętego. W Kościele – właśnie dzięki Duchowi Świętemu – mamy do niego dostęp. W najprostszej modlitwie, w sakramentach, w uczynkach miłosierdzia. Nasza wiara – nawet jeśli kuleje – pozostaje realną więzią, którą Duch Święty ożywia. Trafnie ujął to w słowa patriarcha Antiochii Pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, Kościół obchodzi uroczystość Zesłania Ducha Świętego.Tym samym świętuje swoje narodziny, bo w tym dniu Niosąca Ducha Świętego. Mamusiu Niepokalana, pokorna Oblubienico Ducha Świętego, oto trwamy w modlitwie o zesłanie Boskiego Parakleta. Już niebawem wiatr powieje i ogień zapłonie, a ci z nas, którzy pozwolą Mu się porwać, zaczną mówić językami pokoju, prawdy i miłości. Pięćdziesiątnica – Zesłanie Ducha Świętego. Odnowiliśmy dziś, Panie, misję, jaką nam powierzyłeś w sakramencie bierzmowania. Nosimy stale w naszej duszy niezatarte znamię, dar tego sakramentu. Nigdy nie zabraknie nam Twojej opieki i prowadzenia Ducha Świętego, aby każdy z nas mógł dobrze wypełnić swoje powołanie i misję. W szkole Ducha Świętego. W dniu Zielonych Świąt gromadzimy się, jak Apostołowie w Wieczerniku, „wszyscy razem na tym samym miejscu”. I oczyma wiary wpatrujemy się w scenę z Dziejów Apostolskich, kiedy to uczniom, trwającym na modlitwie wraz z Maryją, „ukazały się języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden I wszyscy zostali O uroczystej Mszy na Wigilię Zesłanie Ducha Świętego i oazowych przesądach liturgicznych Piotr Chrzanowski Wydaje mi się, że w Polsce stosunkowo mało znany jest fakt, że Benedykt XVI, który przy okazji publikacji motu proprio Summorum Pontificum zachęcał do wzajemnego wzbogacania się obu form rytu rzymskiego, krótko potem podjął boCPHa. Uwzględniają czytania i antyfony mszalne. Wigilia Uroczystości Zesłania Ducha Świętego Śpiew na wejście: Duchu Najświętszy, otwórz usta moje (zwrotki od nr 1 do nr 3) Introit wigilii Uroczystości Zesłania Ducha Świętego brzmi: „Miłość Boża rozlana jest w naszych serach * przez Ducha Świętego, który w nas mieszka. * Alleluja”. Nawiązując do tej treści, rozpocznijmy Mszę świętą śpiewem pieśni „Duchu Najświętszy, otwórz usta moje”. Śpiew na przygotowanie darów: Przybądź, Duchu Święty (zwrotki nr 1, 2, 4) W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy wezwanie Jezusa Chrystusa, aby ten, kto spragniony przyszedł do naszego Zbawiciela, z którego płyną strumienie wody żywej. W czasie procesji z darami ofiarnymi zaśpiewajmy „Przybądź, Duchu Święty”. Śpiew na Komunię: Panie, pragnienia ludzkich serc (zwrotki od nr 1 do nr 3) „Przyjdźcie do Mnie wszyscy” (zwrotki od nr 1 do nr 3) W nawiązaniu do antyfony na Komunię: „W ostatnim dniu święta, * Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: * Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, * niech przyjdzie do Mnie i pije. * Alleluja”, podczas Komunii Świętej śpiewajmy jedną z powyższych pieśni. Śpiew po Komunii: Dzięki, o Boże Ojcze (zwrotki od nr 1 do nr 9) Po Komunii świętej uwielbiajmy Pana Boga śpiewem pieśni „Dzięki, o Boże Ojcze”. Śpiew na zakończenie: Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę (zwrotki od nr 1 do nr 2) W drugim czytaniu słyszeliśmy, że „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości”. Wigilię Uroczystości Zesłania Ducha Świętego zakończmy śpiewem „Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę”. Polecam słuchanie w słuchawkach. Mel. i oprac. psalmu własne. Na życzenie mogę wysłać nuty mailem. Ref. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. 1. Błogosław duszo moja Pana o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki Jak liczne są dzieła Twoje Panie Ziemia jest pełna Twych stworzeń. 2. Gdy odbierasz im oddech marnieją I w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem I odnawiasz oblicze ziemi. 3. Niech chwała Pana trwa na wieki Niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja Będę radował się w Panu. 1. Przybądź Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Dawco darów mnogich, Przyjdź, światłości sumień 2. O, najmilszy z Gości, słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. 3. Światłości najświętsza! Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia ćóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. 4. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę Ulecz serca ranę! Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. 5. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym, Siedmiorakie dary! Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. Alleluja, alleluja: Przyjdź Duchu święty napełnij serca swoich wiernych I zapał w nich ogień swojej miłości. Alleluja, alleluja. Organy w kościele Najświętszego Salwatora w Krakowie. Harmonizacja organowa i wykonanie Paweł Piotrowski. ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO - UROCZYSTOŚĆ, ROK B Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Wigilijnej Uroczystości Zesłania Ducha Świętego kliknij TUTAJ. Lekcjonarze wydane przed 2015 r. nie mają podziału na rok A, B i C. Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Uroczystości Zesłania Ducha Świętego według wcześniejszych lekcjonarzy kliknij TUTAJ. MSZA W DZIEŃ PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. DRUGIE CZYTANIE (Ga 5, 16-25) Owoce Ducha Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów Bracia: Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, istąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. Oto słowo Boże. SEKWENCJA Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (J 15, 26-27; 16, 12-15) Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». Oto słowo komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA. Dla chrześcijan Pięćdziesiątnica jest świętem, w którym upamiętniamy zejście Ducha Świętego na pierwszych naśladowców Jezusa. Przed wydarzeniami z pierwszej Pięćdziesiątnicy, która nastąpiła kilka tygodni po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, byli naśladowcy Jezusa, ale nie było ruchu, który można by nazwać „kościołem”. Zatem z historycznego punktu widzenia dzień Pięćdziesiątnicy jest dniem, w którym powstał kościół. Odnosi się to również z duchowego punktu widzenia, ponieważ Duch Święty ożywia Kościół. Tak więc Pięćdziesiątnica jest dniem narodzin kościoła. W 50 dzień od dnia Zmartwychwstania Chrystusa Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął [jeden] i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak [tamci] przemawiali w jego własnym języku. «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?» – mówili pełni zdumienia i podziwu. «Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: «Co to ma znaczyć?» – mówili jeden do drugiego. «Upili się młodym winem» – drwili 2, 1-13 Rozważanie Apostołowie byli zwykłymi ludźmi i jak czytamy w Dziejach Apostolskich „kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Była z nimi też Maryja.” Nie wiedzieli co mają robić, byli pełni obaw, także o swoje życie. Po otrzymaniu Ducha Świętego wyszli i głosili Ewangelię. Poślę mojego Ducha, by towarzyszył ci na wszystkich drogach. Chcę aby On oświecał twoje myśli i obdarował cię rozumem , radą i umiejętnością. Otwórz swe serce na jego działanie. Żeby Duch Święty nas napełnił to musimy mieć czystą, pustą głowę i serce, a my zazwyczaj na wszystkim się znamy i wszystko potrafimy ocenić. Otwórzmy się na działanie Ducha Świętego i pozwólmy mu zmieniać nasze życie. Pozostałe tajemnice chwalebne różańca świętego Męska procesja różańcowa | Ogólnopolskie spotkanie Wojowników Maryi w Łodzi | Łódź 2022 Zesłanie Ducha Świętego Co właściwie wydarzyło się w dniu Pięćdziesiątnicy?To wydarzenie jest zapisane w księdze Nowego Testamentu znanej jako Dzieje Apostołów. Rozdział 2 zaczyna się: „A kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, [pierwsi naśladowcy Jezusa] byli wszyscy razem na jednym miejscu” (2: 1). Nagle z nieba dobiegł dźwięk, podobny do silnego wiatru, który wypełnił dom, w którym zgromadzili się ludzie. Coś jak języki ognia spoczywało na ich głowach. „I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, tak jak Duch dał im zdolność mówienia” (2: 4).Języki, którymi posługiwali się pierwsi chrześcijanie były zrozumiałe (nie obcego świata) i słyszały je tysiące żydowskich pielgrzymów, którzy przybyli do Jerozolimy, aby świętować Szawuot. Treść cudownych orędzi miała związek z potężnymi dziełami Boga (2:11). Wielu, którzy słyszeli te orędzia w swoim własnym języku było zdumionych chociaż inni myśleli, że chrześcijanie są po prostu pijani (2:12).W pewnym momencie Piotr, jeden z czołowych naśladowców Jezusa wstał i wygłosił swoje pierwsze kazanie. Zinterpretował wydarzenia tamtego poranka w świetle proroctwa hebrajskiego proroka Joela. W tym tekście Bóg obiecał wylać swojego Ducha na wszelkie ciało umożliwiając różnorodnym ludziom korzystanie z boskiej mocy. Byłby to znak nadchodzącego „dnia Pańskiego” (Dz 2: 16-21; Joela 2: 28-32).Piotr wyjaśnił dalej, że Jezus został wskrzeszony i wylał Ducha wypełniając Bożą obietnicę przez Joela (2: 32-33). Kiedy tłum zapytał co mają zrobić Piotr zachęcił ich, aby odwrócili swoje życie i przyjęli chrzest w imię Jezusa. Wtedy otrzymają przebaczenie i dar Ducha Świętego (2: 37-39). Dzieje Apostolskie donoszą, że tego dnia do kościoła dodano około 3000 osób (2:41). Niezła odpowiedź na pierwsze kazanie Piotra!